مطالعه اثر بازدارندگی برخی از ترکیبات شیفباز بر روی خوردگی آلیاژ az91 منیزیم در برخی از محیطهای خورنده

آلیاژهای منیزیم به دلیل چگالی بسیار پایین و خواص مکانیکی خوب دارای کاربردهای گسترده ای در صنایع هوا-فضا، صنایع حمل و نقل و الکترونیک می باشند. اما مقاومت پایین این آلیاژها در مقابل عوامل خورنده کاربرد گسترده ی آنها را محدود کرده است. یکی از روشهای ساده و مناسب برای ممانعت از خوردگی فلزات در محیط های خورنده استفاده از ترکیبات بازدارنده می باشد. هدف از این کار پژوهشی مطالعه ی خواص بازدارندگی دو ترکیب شیف باز بر روی خوردگی آلیاژaz91 منیزیم در برخی از محیط های اسیدی با روش های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک، اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و نویز الکتروشیمیایی (en) می باشد. آنالیز سطح نمونه های آلیاژی نیز در حضور و غیاب بازدارنده ها با استفاده از تکنیک میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، آنالیز تفکیک انرژی (edx) و پراش اشعه ی ایکس (xrd) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از روش های الکتروشیمیایی نشان دهنده ی کاهش قابل ملاحظه ای در سرعت خوردگی آلیاژ در محلول های اسیدی (hcl و h2so4با غلظت 01/0 مولار) بعد از افزایش غلظت های مختلفی از شیف باز n,n? بیس (2پیریدیل متیلیدن)-1،2دی ایمینواتان (bpie) می باشد. راندمان بازدارندگی به محض افزایش غلظتbpie افزایش یافته که احتمالاً به علت جذب بیشتر بازدارنده بر روی سطح آلیاژ است. با توجه به منحنی های پلاریزاسیون bpie یک بازدارنده ی مختلط کارآمد می باشد. اندازه گیری های eis افزایش مقاومت انتقال بار و کاهش ظرفیت خازنی لایه ی دوگانه را نشان می دهند. روش en با سایر روش های الکتروشیمیایی هم خوانی خوبی دارد. شیف باز bpie به طور فیزیکی بر روی سظح آلیاژ جذب شده و مکانیزم جذب در محلول hcl از ایزوترم لانگمویر و در محلول h2so4 از ایزوترم تمکین تبعیت می کند. راندمان بازدارندگی bpie در محلول hcl نسبت به h2so4 به دلیل جذب ویژه ی کمتر یون های سولفات نسبت به یون های کلر بیشتر می باشد. تصاویر sem نشان می دهد که سطح آلیاژ در محلول های شاهد (h2so4 و hcl 01/0 مولار) به شدت خورده شده در حالیکه در حضور bpie سطح آلیاژ یکنواخت بوده و فاقد اثرات خوردگی می باشد. شدت پیک های xrd فاز آلفای منیزیم برای نمونه های غوطه ور در محلول حاوی بازدارنده در مقایسه با نمونه های غوطه ور در محلول شاهد، بیشتر بوده که نشان دهنده ی خوردگی کمتر سطح آلیاژ می باشد. اثر بازدارندگی شیف باز ان-سالیسیلیدین-آنیلین (salaniline) نیزمورد بررسی قرار گرفت و نتایج مشابهی بدست آمد. نتایج نشان می دهد که این ترکیب به خصوص در غلظت های بالاتر از خوردگی آلیاژ az91 در حضور hcl ممانعت می کند. salaniline به طور فیزیکی بر روی سطح آلیاژ جذب شده و مکانیزم جذب از ایزوترم تمکین تبعیت می کند. همچنین آنالیزهای سطحی نیز تایید کننده ی خواص بازدارندگی salaniline در محیط hcl می باشند.